Bir ilişki de önemli olan iki tarafın öz benliklerini, kişisel özelliklerini kaybetmeden birbirlerini tamamlayabiliyor olmaları... Bir ilişkinin kalitesini senin beklentilerini ne kadar karşıladığıyla ölçmekten vazgeç. Sana iyi geliyorsa, seni mutlu ediyorsa devam et. Sakın karıştırma. Bu mutluluk ondan gelecek diye birşey yok. Sana hiç karşılık vermeyen birine aşık olabilirsin. Delirebilirsin. Yılmadan karşılıksız mektuplar, mailler yazarsın. Eğer bu sana iyi geliyorsa. Karşılık vermese de hayatında olması, ona odaklanmış yaşamak seni motive ediyorsa, kendini anlamlı ya da dolu hissettiriyorsa devam et.
İlişkilerin senin kim olduğunu yansıtmalı, seni silmeden, kişiliğini köreltmeden. Evlenmek için okulundan vazgeçenler, sevdikleri şehri terk edenler, kendilerinden vazgeçener... Bu ilişki sağlıklı değil. Kendin olmaya giden yolda ilişki adına bir tercih kullanabilirsin. Eğer sen bir kadına, bir erkeğe, sürekli onun senin için önemini söylersen, onu iyilikleri için, sana olan sevgisi için, yaptığı fedakarlıklar için sevdiğini söylersen, onun dışında bir hayatın olmadığını, senin için hayatın anlamının o olduğunnu söylersen ona nasıl bir yük bindirdiğinin farkında ol. Ona aslında bir sürü koşul sıralıyorsun. Kötü olan ne biliyor musun? Senin, onun kulağına eğilip onun tek olduğunu, özel olduğunu söylemen, onun üzerinde kendisinin olmadığı şeyleri gerçekleştirme baskısı yaratır. Sen özelsin, sen herşeyimsin, sen şöyle harikasın sen böyle hayatıma anlam katıyorsun dedikçe karşındaki kişinin baskısı her geçen gün artar. Bu sefer özel kişi, seni hayal kırıklığına uğratmamak için çaba sarf etmeye, endişelenmeye ve bu rolleri yerine getirebilmek adına acı çekmeye başlar. Senin istediklerine uygun davranmak için kendini zorlar. Ama bir noktada artık patlar. Taşıyamaz. Omuzları iner. Devam etmek istese de kaçar. Ve sen "bir günde değiştin" demek zorunda kalırsın.
Aret Vartanyan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder